گونه هایم خیس است ؟
باز با این رفیقم ، نامش چه بود ؟ هان ! باران …
باز با “باران” قدم زدم ؟
هزار باربا خودم گفتم باران رفیق خوبی نیست برای تنهایی هایم
همدم خوبی نیست برای درد هایم
فقط دلتنگی هایم را خیس و خیس و خیس تر میکند …

کاش می شد سر زمین عشق را

در میان گامها تقسیم کرد

کاش می شد با نگاه شاپرک

عشق را بر آسمان تقسیم کرد

کاش می شد با دو چشم عاطفه

قلب سرد آسمان را ناز کرد

کاش می شد با پری از برگ یاس

تا طلوع سرخ گل پرواز کرد

کاش می شد با نسیم شامگاه

برگ زرد یاس ها را رنگ کرد...

رفاقت مشکلتر از عاشقیه هر کسی با یک نگاه عاشق میشه و
با یک حرف بهم میزنه ولی رفاقت قصه یک عمر همراهی و همدلیه......
تا ابد رفیقتم اکبرم